به گزارش روابط عمومی نهاد امامت جمعه شهرک طالقانی؛ سید سلمان هاشمی امام جمعه ظهر امروز در خطبه های نماز جمعه با اشاره به اهمیت روز و شب عرفه و تبریک فرارسیدن عید قربان و دهه امامت و ولایت؛اظهار کرد: روز عرفه فرصت طلائی انس با پروردگار ، روز بخشایش گناهان و بازگشت به خوبی هاست، عرفه بعد از شب قدر، مهم ترین فرصت برای توبه و دوری از گناه است. اهمیت روز عرفه از این جهت است که از معصومین علیهم السلام روایت شده ،که اگر كسى كه در ماه رمضان آمرزيده نشود صبر کند تا به روز عرفه برسد و در آن حاضر شود.
وی افزود: یکی از ویژگی های دیگر حاضر شدن و زمزمه کردن دعای عرفه با دل و جان، برآورده شدن حاجات است. در روایتی از امام صادق علیه السلام وارد شده است که: هر دعایی که دوست داری برای خود بخوان و در دعا کردن بکوش که روز عرفه روز دعا و درخواست است و یقینا درخواست ها استجابت را در پی دارد. باید از این فرصت طلایی برای افزایش معرفت استفاده کنیم.
هاشمی ادامه داد: از جمله افضل اعمال وارده در روز عرفه، زیارت امام حسین علیه السلام است، امام صادق علیه السلام فرمود: درباره ثواب زيارت امام حسين (عليه السّلام) فرمود: «هركس در روز عرفه در حالى كه حق امام حسين (عليه السّلام) را مىشناسد، به زيارت او برود، براى او پاداش ١٠٠٠ حج و ١٠٠٠ عمرهى پذيرفته شده و ١٠٠٠ بار شركت در جنگ در ركاب پيامبر مرسل يا امام عادل نوشته مىشود. اللهم ارزقنا زیارة الحسین في الدنیا و شفاعته في الآخرة.
امام جمعه شهرک طالقانی با اشاره به روز عفاف و حجاب؛عنوان کرد: برای دست یابی به الگوی اسلامی در زمینه عفاف و حجاب باید به آموزه های اسلامی مراجعه کرد، در بحث حجاب اشاره به این مساله حیاتی است که حجاب در واقع یک نماد خارجی از یک حس درونی به نام عفت است، عفت ورزی وقتی وجود داشته باشد شخص به صورت ناخودآگاه خود را می پوشاند و نیازی به تذکر ندارد، اما عفت از چه سرچشمه میگیرد؟ أمیرالمؤمنین علیه السلام در زمینه عفت چنین می فرمایند: سبب عفت ورزی حیا است.
وی افزود: حیا، گمشده ی سبک زندگی این روزهای ماست،همان که به خجالت معنا می شود، این حیا باعث می شود شخص از خدای خویش خجالت بکشد و به سمت گناه و فساد نرود، اگر کودک را با حیا بار بیاوریم دیگر نباید نگران هیچ چیز باشیم. همین حیا، او را از همه ی گناهان حفظ میکند.
هاشمی با تاکید بر اهمیت حیا در کلام و طرز پوشش؛گفت: والدین بایستی در برابر فرزندان خود پوششی مبتنی بر حیا و اخلاق داشته باشند خصوصاً در سالهای بلوغ که جوانان از حساسیت بالایی برخوردارند.کلام مؤمن باید در رابطۀ با همسر و فرزندانش، کلامی طیب و پاکیزه باشد. فحش دادن، نسبت ناروا دادن هنگام عصبانیت، عیب یکدیگر را رُک و خشن گفتن، با کلامی شخصیت یکدیگر را شکستن، از مصداق های بیحیائی در سخن است.
امام جمعه شهرک طالقانی حیا در رفتار را نیز یکی از مبانی حیا دانست و افزود: حیا در سایر رفتارها نیز باید رعایت شود؛ مانند حیای در نگاه کردن که از چشم دوختن در چهره یا چشم یکدیگر باید پرهیز کرد.حیا در راه رفتن، حیا در نوع نشستن در برابر دیگران و بزرگترها ،حیا بر چهار قسم است: حیا در برابر دیگران ،حیا از خود، حیا از ملائکه همراه انسان، حیا از خداوند که به این دو قسم اشاره می کنیم؛حیای از مردم باعث می شود شخص به دیگران احترام بگذارد و توهین و بی ادبی نداشته باشد، همچنین این نوع از حیا باعث میشود شخص دلی مهربان داشته باشد و از ظلم کردن به آحاد خلق خودداری کند.
وی ادامه داد: اما حیای من الله باعث میشود شخص خود را در محضر خدای متعال ببیند و از ارتکاب معاصی دست بردارد، مشکلات امروز جامعه ی ما همگی ریشه در امر بی حیایی دارد، شخص بی حیا نه به خودش احترام میگذارد نه به خانواده و نه جامعه، حتی قوانین الهی را به راحتی زیرپا میگذارد.اگر بخواهیم خودمان را اصلاح کنیم، روی حیای خودمان کارکنیم. اگر بخواهیم کودکانمان را عاقبت بخیر کنیم، آنها را با حیا بار بیاوریم.
خطیب نماز جمعه شهرک طالقانی تاکید کرد: نکته ای که لازم است به آن اشاره شود این است که: زن باید در حوزه الهی عفاف و حجاب ، بر این باور عمیق برسد که حجاب، برای وی یک زن مفید و ضروریست؛مانند ماسک زدن در ایام کرونا، وقتی از یک زن بی حجاب سئوال شود که چرا در ایام کرونا از ماسک استفاده می کنید؟ جواب می دهد: که برای حفظ سلامت جسمی خود از ماسک استفاده می کنم. یعنی به این باور رسیده که ماسک زدن برای حفظ سلامتی وی مفید و سودمند است، اما برای سلامتی روحی خود حجاب و پوشش خود را رعایت نمی کند؛ چون به این باور عمیق نسبت به حجاب و عفاف در سلامت روحی خود نرسیده است.
امام جمعه شهرک طالقانی در پایان خاطرنشان کرد: ترویج بی حجابی، گناهی است نابخشودنی، که باعث از بین رفتن قبح و زشتی آن در منظر عام، می شود. در روایتی که از عباس غلام امام رضا عليه السّلام که مىگويد: شنيدم كه حضرت فرمود:«گناه، هرگاه پنهانی انجام شود، فقط انجام دهنده آن، زیان دیده است، و اگر آشكارا انجام شود و با آن مقابله نشود، به همگان زیان میرساند و در واقع آشکارا کننده بدی از جمله گناهانی است که خداوند به سادگی از آن نمی گذرد.